İnsanların artık el yapımı ayakkabılar yerine fabrikasyon ayakkabıları tercih etmesi ile birlikte el yapımı ayakkabı ve ayakkabı yapımının farklı alanlarında çalışan meslekler de ölmeye başladı. Bu mesleklerden biri de ayakkabı sayacı. Denizli’de yaşayan 65 yaşındaki ayakkabı sayacı Şevket Usta, artık ölen mesleğini hobi olarak yapıyor.
“ŞUANDA BİR TANE ÇIRAK, KALFA YOK”
12 yaşında mesleğe girdiğini söyleyen Şevket Usta, “4 sene çıraklık, kalfalık yaptım. 1974 yılında kendi iş yerimi açtım ve deri sayacı yapmaya başladım, 1990 yılında bıraktım. Saya, ayakkabının üst kısmı oluyor. Ayakkabı modeline, ölçüsüne göre değişiyor. Kalıplarla deri kesiliyor, kesilen parçalar ayakkabı modeline göre dikiyor. Ayakkabı deri parçalarını saya dikiş makinesinde dikiyoruz. Bize ayakkabı sayacı deniyor. 20 parça, 30 parça birleştiriyorum. Gerisini ayakkabıcı yapıyor. Adet başı parasını alıyorum. Bu meslek 1980-1990 yılından sonra bitti. Okuma 12 yıla çıktı, meslek bitti. Şuanda bir tane çırak, kalfa yok. 45 yaş altında bu işi yapacak kişi yok, 45 yaşından sonra herkes bıraktı. Eleman yetişmiyor, yetişmediği için meslek ölüyor” dedi.
“HERKES FABRİKASYON AYAKKABIYA YÖNELDİ”
Makine işçiliği yüzde 80 güzeldir, el işçiliği yüzde 100 güzeldir diyen Şevket Usta “Artık fabrikasyon oldu her şey. Fabrikasyon demek zengin demek. Ama alt tabaka insanlar tamamen bitiyor. Kadınların, erkeklerin giydiği spor ayakkabı nasılsa o hale dönecek. Herkes fabrikasyon ayakkabıya yöneldi. Bana makine mi, el işçiliğimi diye sorsanız ben el işçiliği derim. Makine işçiliği yüzde 80 güzeldir, el işçiliği yüzde 100 güzeldir. El işçiliği dünyada da önemlidir. Ben 20 sene Hollanda’daydım. Sonra Denizli’ye geldim, sigorta gün sayısı doldurmak için tekstile girdim. 2007’de emekli oldum, sonra tekrar Hollanda’ya gittim. 2022’e geri döndüm. Şuanda bu mesleği hobi olarak yapıyorum” şeklinde konuştu.