RUHLARIN ŞARKISI’ na dair bu ikinci ve son yazımda kitabın arka kapağına yer vereceğim. Merak edenler kitabı alıp tamamını okuyabilirler…
“Bir an dur ve dinle. Meleklerin, ruhların ve kalplerin söylediği şarkıyı dinle. İyiliğin, hayatın, yaşama sevincinin, umudun, insanlığın, adaletin, özgürlüğün, kardeşliğin, dostluğun, dürüstlüğün, sözünde durmanın, yüksek moral değerlerin, aşkın, arkadaşlığın, vecdin, yaralı yüreklere merhem olmanın, cesaretin, korkusuzluğun, kurtuluşun, Tanrıya ve ölümsüzlüğe inanmış ruhların şarkısını dinle. O kelimesiz, boğumsuz ve sonsuz şarkıyı…
Hiç olmamış tepkimelerin, un ufak olmuş kemikleri bir araya getirmek, ölü canları diriltmek için olacağı o büyük gün gelene kadar…Eğer saçlarını rüzgârla savrulmaya bırakabiliyorsan, gülümsemek seni mutlu ediyorsa, denizlerin, kuşların, balıkların özgürlüğünü seviyorsan, güneşin, kumsalların ve rüzgârla savrulan palmiyelerin özgürlüğünü seviyorsan, erdemin, dürüstlüğün, saflığın, ölümsüzlüğün ve kumsallardaki kum tanelerinin özgürlüğünü seviyorsan, eğer sana harmandalı özgüveni, halay dostluğu hatırlatıyorsa, kardeşliği, karşılıksız sevgileri, sağanak yağmur altında sevgilinle keyifle yürümeyi seviyorsan sen de bizden biri, yani özgür bir yeryüzü çocuğusun demektir ve muhtemelen ruhların şarkısını söylüyorsundur…”
“Ruhların Şarkısı” insan ruhunun iniş çıkışlarını yansıtan felsefi bir roman.
“Ruhların Şarkısı” romanı; aşkı, ölümsüzlüğü ve sonsuz sevgiyi anlatırken, akıcı üslubu, şairlerin dizeleri ve düşündüren cümleleriyle ufkumuzu açıyor.
Ruhunuzun sesine doğru uzanıp ölümsüzlüğe bakmak istiyorsanız, kelimelerin içindeki dansa katılın…